آنچه از زندگی می آموزم...

کوه با نخستین سنگها آغاز می‌شود/انسان با نخستین درد/در من زندانی ستمگری بود که به آواز زنجیرش خو نمی‌کرد/من با نخستین نگاه تو آغاز شدم

آنچه از زندگی می آموزم...

کوه با نخستین سنگها آغاز می‌شود/انسان با نخستین درد/در من زندانی ستمگری بود که به آواز زنجیرش خو نمی‌کرد/من با نخستین نگاه تو آغاز شدم

بی عنوان

به راستی من جنگلی هستم و شبی از درختان تاریک!! اما آنکه از تاریکی ام نهراسد در زیر سروهایم دامنه های گل سرخ نیز خواهد یافت. 
تایماز سه‌شنبه 11 دی‌ماه سال 1386 ساعت 21:06
نظرات 2 + ارسال نظر
اولدوز سه‌شنبه 11 دی‌ماه سال 1386 ساعت 22:52

مرسی تایماز عزیز از جوابی که به کامنت قبلیم دادی... کوتاه و مثل همیشه...

پری چهارشنبه 12 دی‌ماه سال 1386 ساعت 11:44 http://jesmekhak.blogfa.com

سلام
امت شهید پرور از این پست بسیار مشعوف گشت!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد