آنچه از زندگی می آموزم...
کوه با نخستین سنگها آغاز می‌شود/انسان با نخستین درد/در من زندانی ستمگری بود که به آواز زنجیرش خو نمی‌کرد/من با نخستین نگاه تو آغاز شدمآنچه از زندگی می آموزم...
کوه با نخستین سنگها آغاز می‌شود/انسان با نخستین درد/در من زندانی ستمگری بود که به آواز زنجیرش خو نمی‌کرد/من با نخستین نگاه تو آغاز شدمغزل حیات...
.
.
بزرگ شده، جلوی چشمای من... اما بزرگ شدنش رو ندیدم... مثل تمام چیزایی که برامون می شن عادت تا لذت نبریم ،تا نبینیم...
همیشه از عصیانش لذت بردم... از این که خودش باشه، روی حرف خودش وایسه... اصرار کنه ... حتی این که وایسه و بگه این فقط به خودم مربوطه.
لحظه های معرکهی بودنش، غمش ، شادیش، معصومیت بی کرانش... خیلی وقتها ندیدم...
امروز وقتی شعری رو برام نوشت...
وقتی توی چشماش نگاه کردم ...
برق نگاهش رو که دیدم
و لرزشی رو که لذت درکش حکمفرمای سرتاپای وجودش کرده بود...
با تمام وجودم بزرگ شدنش رو دیدم...
یادمان باشد از امروز جفایی نکنیم گرچه در خویش شکستیم صدایی نکنیم
یادمان باشد اگر خاطرمان تنها شد طلب عشق ز هر بی سر و پایی نکنیم
و من...
باید یادم باشه یکی هست که بزرگ شده... که نگاهش برق می زنه... که فاصله ده سال و داره پر می کنه... که آرامش وجودش عمق وجودش رو پنهان می کنه...
که ببینمش... که بفهممش... که از دریای بی کران معصومیتش لذت ببرم...
.
.
.
فانتزی
.
.درانتهای هرسفر
درآیینه
داروندارخویش رامرور می کنم
این خاک تیره این زمین
پاپوش پای خسته ام
این سقف کوتاه آسمان
سرپوش چشم بسته ام...
اما خدای دل
درآخرین سفر
درآیینه
به جزدو بیکرانه کران
به جززمین وآسمان
چیزی نمانده است...
گم گشته ام کجا
ندیده ای مرا؟
"حسین پناهی"
.
این زنگا رو دیدین؟ از این زنگایی که قبلنا رو دوچرخه ها می ذاشتن، که یه چیزی مثل شماطه داشت که به یه فنر وصل بود؛ که وقتی فشارش می دادی به طرف پایین، دو بار صدای جیرینگ جیرینگ می داد؛ یه صدای گوشخراش.
امروز یهو هوس غریبی به زدن زنگش تو تموم وجودم شعله کشید.با وجودیکه زنگ رو نزدم ولی صداش تو گوشم پیچید... خیلی دل نواز...
اینطوریه دیگه... آدم هوس ها و فانتزی هاشو خودش تعیین نمی کنه که همش یه چیزای باکلاسی باشه!
.
.
قمار؟؟؟
من قمار باز قهاری هستم و تو بازیگر قهاری...من خوب می بازم و تو خوب بازی می کنی... مثل همیشه...
پیروزی در دست تو نیست... که هر بار مچت را می گیرم، ادای عصبانی شدن را در می آوری و من هی عصبانی تر می شوم که چرا تقلب می کنی؟؟ و تو ... گونه ام را می بوسی و خونسرد ورق بعدی را رو می کنی...
تقلب قاعده ندارد، باختن اما قاعده دارد... همیشه چیزی هست انگار برای باختن... اشکی، اعتمادی، نگاهی... قماری...
می گویی تقلب ریز و درشت دارد... بی فایده و با فایده است... اما قاعده و قانون ندارد؛ هر جا و هر لحظه ممکن است پیش بیاید...
می گویی اگر آدم بازی هستی باید تحمل تقلب را هم داشته باشی...
مهم نیست دستت رو بشود یا نه. تقلب در ذات بازی است؛ هر جا بازی ای هست، آدمی هست، رابطه ای هست، انتظار تقلب نیز هست!
و من دوست ندارم دستت رو شود، بوی تقلب هم که می شنوم چشم بر هم می گذارم تا ببازم... دندان بر هم می سایم تا نفهمی که فهمیده ام که تقلب کرده ای...
و من قمارباز صادقی هستم...
و تو متقلب شیرینی...
هر بار وعده ای هست پشت بازی...
تو تقلب می کنی...
من می بازم...
و تو حلاوتش هستی... حلاوت رخوتناک...
و نمی دانم تا کی در توان دارم ببازم و خنده مستانه سر دهم...
پ.ن.
خنک آن قماربازی که بباخت هر چه بودش که نماند هیچش الا هوس قمار دیگر
... شنبه ها
.
نه این که بی تو نخندم!
نه!
اما به خدا، تمام این خنده های خام بی خیال
به یک تبسم کوتاه دیدار ... شنبه ها نمی ارزند.
"یغما گلرویی، که به جای ... نوشته چهار"
بعضی ها هستن تو زندگیامون، که حتی اگه تموم دور و برمون رو پر آدمای مختلف کنیم، بازم جای خالیشون احساس میشه... بخصوص همون ... شنبه ها!
.
.
بار امانت
می گه: برای همجنسای من خیلی مهم و لذتبخشه که بدونن همه زندگی یه نفرن.
و من مدام به این نکته فکر می کنم که آیا تو و همجنسات می دونین همه زندگی یه نفر بودن یعنی چی؟ می دونین چه مسئولیتیه همه زندگی یه نفر بودن؟ این قدرت رو واقعا در خودتون می بینید که همه زندگی کسی باشین؟ به این یقین رسیدین که می تونید همه زندگی کسی باشید؟؟!!!
و آیا همون معامله رو قبول دارید؛ این که کسی که همه زندگیش هستید، مهمترین بخش زندگیتون باشه؟؟؟
پ.ن: ??!!=(تفکرات شبانه) ∑
