فکر میکنیم

یه جمله جالب بود تو کتاب راز فال ورق که مربوط بود به نه لو خشت به این مضمون که بزرگترین سرگرمی 9 خشت فکر کردن راجع به خود فکر کردنه!! من خیلی زیاد از این جور فکرا به سرم زده! چقدر با فکرام شطرنج بازی کردم و با اینکه معمولا میبردم اما آخر سر فراموش میکردم که از کجا به کجا رسیدم. بعدش ویرم میگیره که بفهمم چطور شد که از یه جایی شروع کردم و به اینجا رسیدم. کلی زور میزنم و تا وقتی همه راه رفته رو برنگردم آروم نمیگیرم! میبینین چه سرگرمی هایی تو این دنیا و این یه نخود مغز آدم وجود داره؟!!

اما یه مدتیه که دیگه به هیچی فکر نمیکنم. از فکر کردن خسته شدم. انصافا هم بازی خسته کننده ایه.

یه مدتیه که دیگه به آخر و عاقبت هیچی فکر نمیکنم. به این فکر نمی کنم که اگه این راهو ادامه بدم به کجا میرسم. خسته شدم بس که فکر دیگران رو کردم. حالا دارم میفهمم که چقدر خودمو برای دیگران از خیلی چیزا محروم کردم! و تازه جای خنده دارش (یا جای تراژیک و گریه آورش) اینه که همونایی هم که من فکرشونو میکردم و به خاطر اونا خودمو سفت میگرفتم ازم شاکین!! یا شاید تو دلشون کلی انگ بهم میزنن!!

تازه دارم یاد میگیرم که نباید به جای دیگران فکر کنم و قیم بازی دربیارم. تازه دارم میفهمم که همه باید فقط مراقب خودشون باشن و فکر طرف مقابل رو از ذهنشون پاک کنن! زمانی فکر میکردم میشه آدم یکی رو بیشتر از خودش دوس داشته باشه! اما حالا دیگه مطمئنم که همچین آدمی اگر هم باشه محکوم به باخته! چون الان که فکرشو میکنم میبینم خودم هم از اونایی که منو بیشتر از خودشون دوس داشته باشن بدم میاد! این یه قانونه!

درسته که یه کمی خشنه اما یه قانون کاملا درست و اصولیه! بحث من شامل خیلی چیزا میشه و فقط موضوع عشق و دوس داشتن رو در بر نمیگیره

خیلی وقت پیش یکی این درسو بهم یاد داده بود اما من اون موقع نگرفته بودم! 6 سال پیش من تو یه ساختمان بزرگ کار میکردم که 100 تا واحد داشت. برق همه این صد تا واحد وصل بود به زیرزمین و کنتور برق همه شون توی یه تابلوی بزرگ تو زیر زمین بود. من موقع وصل کنتورها به مامورای برق میگفتم که این کابل ماله واحد فلانه و اونا هم مینوشتن و وصل میکردن. بعدش من برای همه کنتورها برچسب زدم و همه رو مشخص کردم. یه روز صاحب اون مجتمع اومد بهم گفت بیا بریم به تابلوها نگاه کنیم و چک کنیم که همه رو درست برچسب زدم یا نه. منم که از کارم 100% مطمئن بودم رفتم و همه رو توضیح دادم. گفت عالیه و یهو برگشت گفت برق فلان واحدو قطع کن بریم ببینیم درست وصل کردین یا نه! من بهش گفتم مهندس من مطمئنم نمیخواد

گفت چرا؟ گفتم آخه شرکت اونا کلی کامپیوتر و یخچال و از این چیزا آوردن وصل کردن و به هیچ کدومشون هم محافظ وصل نکردن! یه وقت یه چیزیشون خراب میشه!!

برگشت بهم گفت مهندس تو چرا اینجوری هستی؟! من ازت تعجب میکنم! کار خودتو ول کردی داری غصه مال مردمو میخوری؟ قطع کن اون بی صاحاب رو!! و من اون موقع تو دلم کلی بد و بیراه بهش گفتم و پیش خودم فکر میکردم چرا آدما روز به روز دارن بی عاطفه میشن و غیر از خودشون به هیچی توجه نمیکنن!!

اما حالا میفهمم که این یه قانونه! اونی که کامپیوتر داره باید محافظش رو هم داشته باشه و گرنه .... وگرنه کلاهش پس معرکه س!

یه بار هم رومن رولان بهم گفت : اسب خوب هرگز بر سوارکار احمقی که غفلت میکند و از محکم بستن افسار به جهت رعایت حال اسب اکراه میکند نمی بخشد!!! اما اون موقع هم معنی این جمله رو خوب نفهمیده بودم

حالا دیگه خیلی چیزا رو میفهمم! مواظب خودتون باشین تا زمین نخورین