آنچه از زندگی می آموزم...

کوه با نخستین سنگها آغاز می‌شود/انسان با نخستین درد/در من زندانی ستمگری بود که به آواز زنجیرش خو نمی‌کرد/من با نخستین نگاه تو آغاز شدم

آنچه از زندگی می آموزم...

کوه با نخستین سنگها آغاز می‌شود/انسان با نخستین درد/در من زندانی ستمگری بود که به آواز زنجیرش خو نمی‌کرد/من با نخستین نگاه تو آغاز شدم

دوستی

چقدر لذت بخشه دوست داشتنی که توش هیچ ادا و اطواری نباشه! هیچ محاسبه گری نباشه! هیچ به ذهنت خطور نکنه که دوستت چه منظوری داشت! هیچ فکر نکنی به اینکه اگه اینکارو بکنم اینجوری میشه و اگه نکنم اونجوری! هیچ مصلحت اندیشی نباشه و فقط خودت باشی و دوست! آدم ممکنه گاهی به خودش دروغ بگه اما به یه دوست نمیشه دروغ گفت! برای همینه که دوست خوب آئینه تمام نمای ماست!

خوشا به سعادت اونایی که اینجوری دوستن

نظرات 1 + ارسال نظر
... دوشنبه 5 فروردین‌ماه سال 1387 ساعت 17:11

همچین دوستی سراغ داری؟
من که نه!
حتی خودمم نمیتونم همچین دوستی برا کسی باشم.
گشتم نبود.نگرد نیست!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد