میان پست : فقط به بهانه تو

مهربانی لبریز بوی نام تو باد...

بیشتر به من نگاه کن صنما... ببین چه بی پیرایه می ستایمت...ببین به چه اشتیاقی حلاوت نگاهت را سر می کشم خاتون...

 به یاد داریم...

آری... تنها ما به یاد داریم تپش های معصومانه آن قلب وحشی را...تنها من و تو...هیچ کس نبود...

                                         تنها من بودم و تو بودی...

                                                               بی هیچ واسطه

لبریزم کن نگارینه خداوندم...سرشارم کن... معشوقم باش...

ببین... می لرزم از قداست نامت...

                           ببین چه عاشقانه، عاشقانه، عاشقانه  می پرستمت...

                             حیاتم سرشار عطر وجودت...

  پ.ن.۱. پست قبلی به قوت خودش، هنوز آخرین پست وبلاگه... این یکی میان پسته... بنابراین کامنتاتونو بذارین برا اون پست.

پ.ن.۲. من خیلی با این ورسیون ایرونی روز زن که این سالا شده هفته زن سمپاتی ندارم...ولی آخه مامان یه چیز دیگه ست... سرشار تقدس... عاشق همه مامانای دنیام ...تو این روز و تو هر روز...

فلسفه مقوله اسم گذاری روزا به اسم زن و کارگر و ...، تو همه جای دنیا اینه که حداقل یه روزی باشه سمبولیک تا اجحافایی که در حقشون می شه رو داد بزنن و بخوان احقاق حق کنن... بعد ماها تو این ورسیون ایرونی، همه چی رو لوث می کنیم... یه هفته؟؟؟!! حتی یه روز؟؟؟!! ای بابا...

پ.ن.۳. کسی این دور و برا خبر داره این طرح برابری دیه زن و مرد به کجا رسید؟

پ.ن.۴. این مامانایی که دیروز تلویزیونمون نشون داد بجای اینکه فداکار باشن چقده بدبخت و توسری خور تشریف داشتن... یا غذا می پزن یا گریه می کنن.

پ.ن.۵. این چکمه ایهای آبی پوش انگاری هوس پدیده شدن کردن بدجور. بسی مشعوف شدیم اسپانیا لطف نموده لهشون کرد...حالا میگم اینا با این رویی که دارن می رسن به یک چهارم دیگه. نه؟؟

پ.ن.۶. آخ آخ داشتم پست می کردم یادم افتاد... بعضیا چقده سرخوشن یه دوست خانم متاهل دارم...که می دونم همه جوره شوته. بعد، هشت مارس بلن شدم براش اس ام اس زدم واسه تبریک Women ’s day...بعد چن ساعتی جواب داده مرسی عزیزم؛ ایشاللا سال بعد من واست تبریک بگم

آهان! این ورسیون ایرونی فک کنم واسه همیناس دیگه.

واسه اینایی که صحبت حق و حقوقم که بشه حداکثرش دعوای ظرف شستن می کنن.

اوایل دوره دولت جدید که اسم "مرکز مشارکت زنان" رو کردن "مرکز امور زن و خانواده" چشامون گرد شد... داد زدیم که بابا ما هستیم...حالا انگار که دیگه پوستمون کلفت شده... اگه بخواید می شه ما هم یه گوشه اینورا باشیم؟ نه بعنوان یک انسان. بل به عنوان یک مادر... همسر... دختر...کنج خونه... همون غایت نهاییمون؟

 : حتی حاضریم ما مردا سال به نامتون کنیم...

                                                                         روزتون مبارک

پ.ن.۷. یه میان پست با پی نوشت بیشتر از متن