یرالما تای تای ...

* 

1- گاهی درد به اوج خودش میرسه؛ اونجاست که دیگه نمیتونی گریه کنی، میخندی... خنده ای که از هزاران گریه هم غمگینانه تره... نگاه میکنم تو چشم کسانی که احساس باخت تمام وجودشون رو گرفته، احساس نادیده گرفته شدن، احساس مورد تمسخر واقع شدن، احساس صفر بودن، هیچ بودن، نبودن... فکر میکنم آیا وجود دارم؟؟!! یاد روزای قبلتر میفتم... دوستی زنگ میزنه، میگه فاطمی بوده... میگه پر یه باتوم گرفته به دستش... میپرسه خبری هست اونجا؟؟؟ میخندم. عین یه روح سرگردان راه میرم، راه میریم. نگاه هممون به یه جاییه که نمیدونیم کجاست. چشما همه تره... همه چی تعطیله... همه کارا مونده... کسی حسشو نداره 

. 

. 

 2- میگه حس بدی داره... میگه کاش نمیدادیم... چهار سال خودمون رو خوردیم و گفتیم کاش میدادیم؛ حالا... من به شخصه خوشحالم که دادم... حداقل دیگه به خودم نمیگم کاش میدادیم... حداقل برای من و ما ثابت شد که فرقی نمیکنه بدیم یا ندیم... مگه چی شده الان؟؟ دنیا میزان مشارکت ما رو دیده؟؟؟ خوب ببینه... مگه اگه نمیدادیم میگفتن اینا نظامشونو قبول ندارن، کاری برامون میکردن؟ یا مثلا الان ناراحتیم که اینا وجودشون رو برامون رو کردن؟؟ این یک گامه برای احیای اصول... باید به این باور میرسیدیم که هیچیم... باید به این باور میرسیدیم که وقاحت بحدی رسیده که رو در رو مورد تمسخر قرارمون بدن و ضربدر صفرمون بکنن... باید به این باور برسیم که ما هم باید بجنگیم برای گرفتن حق رای... باید به این باور میرسیدیم که دور دور دیکتاتوراست... حس بدی داریم؛ همه؛ ولی نباید پشیمون باشیم از دادن رای... از فریادهامون و از شادیهامون... پشیمون نیستم... چرا که اگر نمیدادیم رسوایی اینا اینقدر بالا نمیگرفت... انتخابات ایران در سایتهای خبری شده reputed election. در حالیکه اگر نمیدادیم فقط نداده بودیم.  

. 

. 

3- وایستادم و یه دخترخانمی کنارم... از ظاهر کسی در موردش قضاوت نمیکنم... ولی دخترخانم با ظاهر خارج از عرف ناخنای لاک زده و آرایش آنچنانی و زننده عکس رییس جمهور محبوب رو گرفته دستش... نگاهش میکنم، 25-26 سال بیشتر نداره... میپرسم تو واقعا میخوای بهش رای بدی؟ میگه مگه چشه؟؟؟ میگم نه جدا میخوای بدی؟؟؟ عصبانی میگه مگه چمه؟؟ نگاهش میکنم و میگم برای چی میخوای رای بدی؟؟؟ میگه اونیکی میخواد بیاد ایران رو خانه فحشا بکنه، تو واقعا حاضری و اصلا جرات میکنی تو مملکتی که اون میخواد اداره ش کنه، از خونت بیای بیرون؟؟؟ گیچ میشم و یه نگاهی به خودم و یه نگاهی به اون... من خسته، بدون هیچ آرایشی، با لباس کار و اون....!!!!!!!! و اون میترسه از آینده مملکت و من از آینده ای که میخواستم بسازم ولی ... و اون میترسه از اینکه این مملکت بشه فا......!!!!!!!!!!!!!!!!!!!  

. 

. 

4- وقتی دروغ رو در رگ و پیکره ملت جا بکنن چه میشه کرد؟؟ وقتی ملتی بشن ملت دروغ از ریز تا درشتشون دروغ میگن و یواش یواش اونی که دروغ نگه میشه یکی نه مثل همه و شایدم خونش حلال... دارم از تمام ریز و درشتای اطرافم دروغ میشنوم... خسته ام... و این خستگی در تمام روابطم مشهوده... پیام که نمیتونم بدم. سایت نمیرم. هیچ شبکه ای رو نمیبینم... شاید تلفنمم خاموش بکنم... ولی این چاره خستگیم میشه؟؟؟!!!  

. 

. 

.