آنچه از زندگی می آموزم...

کوه با نخستین سنگها آغاز می‌شود/انسان با نخستین درد/در من زندانی ستمگری بود که به آواز زنجیرش خو نمی‌کرد/من با نخستین نگاه تو آغاز شدم

آنچه از زندگی می آموزم...

کوه با نخستین سنگها آغاز می‌شود/انسان با نخستین درد/در من زندانی ستمگری بود که به آواز زنجیرش خو نمی‌کرد/من با نخستین نگاه تو آغاز شدم

مایه ناز۲

*

دلم  آشفته  آن  مایه  ناز  است  هنوز

                                      مرغ پر سوخته در پنجه  باز  است  هنوز

جان به لب آمد و لب بر لب جانان نرسید

                                      دل به جان آمد و او بر سر ناز است هنوز

 گرچه بیگانه ز خوذ گشتم و دیوانه زعشق

                                      یار عاشق کش و  بیگانه نواز است  هنوز

همه خفتند به غیر از من و پروانه و شمع

                                      قصه  ما  دو  سه  دیوانه، دراز است هنوز

نظرات 3 + ارسال نظر
تایماز شنبه 20 آذر‌ماه سال 1389 ساعت 07:43

شعر خیلی خیلی قشنگیه
حمیرا هم قشنگ خوندتش
شعر مال عماد خراسانی ه
احساس خیلی خاصی به آدم میده

[ بدون نام ] شنبه 20 آذر‌ماه سال 1389 ساعت 07:53

دلم آشفته ی آن مایه ی ناز است هنوز ...



مرغ پر سوخته در پنجه ی باز است هنوز ...



جان به لب آمد و لب بر لب جانان نرسید ...



دل به جان آمد و او بر سر ناز است هنوز ...



گر چه بیگانه زخود گشتم و دیوانه ز عشق ...



یار عاشق کش و بیگانه نواز است هنوز ...



خاک گردیدم و بر آتش من آب نزد ...



غافل از حسرت ارباب نیاز است هنوز ...



گر چه هر لحظه مدد می دهدم چشم پر آب ...



دل سودا زده در سوز و گداز است هنوز ...



همه خفتند به غیر از من و پروانه و شمع ...



قصه ی ما دو سه دیوانه دراز است هنوز ...



گر چه رفتی ز دلم حسرت روی تو نرفت ...



در این خانه به امید تو باز است هنوز ...



این چه سوداست عمادا که تو در سر داری ...



وین چه سوزیست که در پرده ی ساز است هنوز


اینم متن کامل شعر

خاستگاه سه‌شنبه 23 آذر‌ماه سال 1389 ساعت 23:33

پای شعر که وسط می آد
ما را معاف بفرمایید

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد